Lamentations of Judas

Angolese soldaten, bekend als ‘The Terrible Ones’, vochten ooit mee in de koloniale oorlogen van ‘wit’ Zuid-Afrika. In de jaren ’80 werden zij gerepatrieerd naar het ruïnestadje Pomfret en werden zij ten tijde van de apartheid ingezet als ordetroepen in de townships.

Als filmmaker Boris Gerrets jaren later afreist naar Zuid-Afrika en enkele achtergebleven veteranen vraagt naar de rol die zij speelden in de oorlogen, stuit hij op een muur van stilte. Om hen de confrontatie met het verleden aan te laten gaan, vraagt hij hen te spelen in de verfilming van het evangelie van Judas Iskariot, het ultieme verhaal over verraad. Zo worden zij zowel personages in de documentaire als acteurs in het Bijbelverhaal, waardoor de paradox van het dader- en slachtofferperspectief zichtbaar wordt.

Gaandeweg versmelt de stem van Judas met de stem van de filmmaker. Er ontstaat een aangrijpend beeld van mensen aan de verkeerde kant van de geschiedenis, waarin het bestaan van de vrije wil onderzocht wordt.